Dom wynalazczyni Emilii

Emilia jako mała dziewczynka całe godziny spędzała na rysowaniu. Tworzyła na kartkach machiny przeróżne, wymyślając świat, w którym czarodzieje nie muszę pracować – wszystko za nich robią roboty.
Gdy dorosła, skończyła uniwersytet i została konstruktorką. Jej wyobraźni nic nie ogranicza. Tworzy mnóstwo bezużytecznych, ale jakże uroczych maszynek.
Wynalazła na przykład krzesło, które ma tylko jedną nogę, na której musi ciągle podskakiwać żeby nie upaść. Nie da się na nim wprawdzie usiąść, ale ma ładnie rzeźbione oparcie.
Dzięki dodaniu do stali zaklęcia ciężkości, czarownica stworzyła stop niezwykły. Wytworzone z niego sztućce są tak ciężkie, że nie da się ich oderwać od stołu.
Emilia wynalazła również buty bez podeszw, dzięki którym nie pada na nogi, ale można idąc czuć miękka trawę pod stopami oraz szczoteczko-szczotkę, przy użyciu której można równocześnie myć zęby i czesać włosy.
I choć czasem z niezwykłej chatki dobiegają dziwne odgłosy, a nawet wybuchy – Emilii nie da się nie lubić. Wywołuje uśmiech sąsiadów, gdy przemyka lasem w przykrzywionym berecie i z szalonym wzrokiem naukowca, który konstruuje w myślach kolejne dzieło życia.